دنیای این روزهای من ...

آدمها به دنبال لیاقتشان می روند.. اینکه با چنگ و دندان بخواهید یک نفر را  نگه دارید و او هیچ تلاشی  برای ماندن نکند ، فقط وقتتان را تلف کرده اید! بگذارید تا جایی که "می مانند"، بمانند.. دستشان را باز بگذارید  اگر کسی نخواست کنارتان باشد خودتان کفشهایش را جفت کنید  راه را باز کنید تا بدون شما به زندگی ادامه دهد.. یادتان باشد : آدم ها به جایی می روند که لیاقتش را داشته باشند.. + نوشته شده در  سه ش دنیای این روزهای من ......

آدم‌هایی که در گذشته‌ی خود زندگی می‌کنند و حال و آینده را از خود می‌گیرند شاید آدم‌ها  فراموش کرده‌اند معمار زندگی خود هستند،  همین رویا پرداری و خاطرات گذشته است که آتش میزند بر زندگی ما تا خودمان نخواهیم چیزی عوض نمی‌شود حالا هی بنشیم برا این و آن از گذشته از خاطرات بگوییم از روزهای خوشی که داشتیم از جاهایی که رفتیم آدم‌های این چنین زندگی نمی‌کنند فقط زنده هستند همین حالا باید کاری کرد از خودما دنیای این روزهای من ......